ایمپلنت دندان

استریل و ضد عفونی ایمپلنت ها یکی از مراحل مهم در انجام عملیات ایمپلنت و جایگزینی دندان های از دست رفته است. در این زمینه باید گفت امروزه تجهیزات بسیاری برای ضد عفونی کردن وسایل دندانپزشکی استفاده می شود که برای کاهش انتقال عفونت و جلوگیری از مشکلات آتی، ضروری است.

ایمپلنت های دندان، دندان های مصنوعی هستند که از جنس تیتانیوم بوده و می توانند با قرار گرفتن در بین استخوان های، جایگزین دندان ها شوند. همانطور که در شکل زیر مشاهده می کنید، ایمپلنت های دندان، از سه جزء اصلی تشکیل شده است که عبارتند از:

سه جزء اصلی ایمپلنت دندان

1- تاج:

قسمتی از ایمپلنت دندان است که از ماده ای سرامیکی ساخته شده و می تواند مانند یک دندان طبیعی در دهان عمل کند.

2- پایه ایمپلنت:

بخش زیرین ایمپلنت دندان را تشکیل می دهد که همانطور که در شکل می بینید، مانند یک پیچ از جنس تیتانیوم ساخته شده و جایگزین ریشه دندان ها می شود. این قسمت باید در استخوان فک جای گرفته و با آن جوش بخورد.

3- اتصال دهنده یا اباتمنت:

اباتمنت یا Abutment بخش میانی ایمپلنت دندان ها را تشکیل می دهد و می تواند دو قسمت پایه و تاج را به هم متصل نماید. این جزء از ایمپلنت می تواند ساختاری مانند یک 6 یا 8 ضلعی باشد.

عفونت ایمپلنت ها

عفونت ایمپلنت ها پس از کاشت، یکی از مشکلاتی است که ممکن است برای هر فردی ایجاد شود و سبب ایجاد مشکلاتی برای لثه ها و دندان ها گردد. این مشکل همانند عفونت دندان ها می تواند در اثر عواملی از جمله غفلت و یا عدم مراقبت منظم و کافی از دندان، سیگار کشیدن دیابت، عادات نامناسب و … ایجاد شود که باعث می شود تا ایمپلنت مورد نظر عفونت کرده و به لثه و استخوان دندان ها صدمه بزند.

از جمله ویژگی هایی که می توان برای عفونت ایمپلنت ها در نظر داشت، می توان گفت:

– شل شدن ایمپلنت

– تب

– احساس درد در ناحیه مورد نظر

– بوی بد دهان

– التهاب اطراف ایمپلنت

– لثه های قرمز

– خونریزی در هنگام مسواک زدن

– چرک در ناحیه مورد نظر

ضد عفونی ایمپلنت ها

در کنار این مسئله، ضد عفونی ایمپلنت ها یکی از مهمترین بخش در عملیات ایمپلنت دندان ها است. به کار بردن ایمپلنت های دندان بدون استفاده از دستکش و در یک محیط نامناسب، به راحتی می تواند سبب آلودگی های سطحی در ایمپلنت ها شود.

آلاینده ها می توانند حتی از طریق پوشش های لاتکس و مواد آکریلی ایجاد شوند و این می تواند علاوه بر آسیب زدن به دندان ها، به لثه ها و دهان نیز آلودگی را منتقل کرده و فرآیند ایجاد عفونت را موجب شود. ضد عفونی آلاینده ها بر روی سطح ایمپلنت می تواند با روش های مختلفی تحت استریلیزاسیون انجام شود.

راه های ضد عفونی ایمپلنت ها

در مورد راه های ضد عفونی ایمپلنت ها می توان گفت دندانپزشک ضد عفونی ایمپلنت ها می تواند با ضد عفونی کردن با بخار انجام شود. البته این روش باعث رسوب مواد آلی شده و اتصال بافتی را ضعیف می نماید. روش دیگر برای ضد عفونی ایمپلنت ها را می توان گرما دانست که حرارت می تواند برای پاک کردن سطوح از آلودگی ها نیز استفاده شود. این مورد نیز می تواند به ایمپلنت آسیب وارد کند و به همین خاطر از روش ضد عفونی کردن با کلرهگزیدین نیز می توان استفاده کرد. همچنین استریلیزاسیون با نور ماورای بنفش یا همان پرتو های UV نیز می تواند گزینه مناسبی برای ضد عفونی باشد.

دیگر پروتکل های ضد عفونی

به طور کلی استریلیزاسیون و ضد عفونی باید براساس نوع و جنس ایمپلنت ها انجام شود. برای این کار روش مشخص و یکسانی وجود ندارد و کمتر از مواد شیمیایی و اندودنتیک کردن برای ضدعفونی استفاده می شود تا به ایمپلنت های دندان ها آسیبی وارد نشود.

روند کلی استریلیزاسیون از 6 مرحله تشکیل می شود که برای از بین بردن تمام ویروس ها و سلول های زنده برای تجهیزات دندانپزشکی باید انجام شود. این مراحل شامل دریافت وسایل، تمیز و خشک کردن آنها، بسته بندی و استریلیزاسیون به یکی از روش های بیان شده و نگهداری وسایل در پوشش های مناسب می باشد.